“เปิดโลกใบเล็ก”
ไม่ได้ถอดเซ็ตถ่ายวิดีโอคลิปกับเลนส์ 45 มม. ออก มันเลยแปลก ๆ ไปสักนิดครับ
การถ่ายภาพมาโคร (Macro) เป็นศิลปะการถ่ายภาพอีกแขนงหนึ่งที่มีเทคนิควิธีการเฉพาะตัว ลักษณะและเรื่องราวของภาพก็แตกต่างจากงานถ่ายภาพอื่นโดยสิ้นเชิง เลนส์สำหรับถ่ายภาพมาโครจึงเป็นเลนส์ที่ค่อนข้างเฉพาะทางและไม่ค่อยจะได้โคจรมาเจอกับผมสักเท่าไร มาเดี๋ยวเดียวก็ไป เช่น Zuiko 35mm f3.5 macro, Nikkor 60mm f2.8 macro, Fujinon XF 60mm f2.4 Macro เป็นต้น ซึ่งแต่ละตัวที่ว่ามามักจะพ่ายแพ้ให้กับเลนส์ Normal zoom อเนกประสงค์ที่พอเข้ายุคดิจิทัลเต็มตัวก็มีการพัฒนาให้มีอัตราขยายค่อนข้างมาก บางตัวไปถึง 1:3 หรือ 1:2 ซึ่งถ้าไม่ใช่สายมาโครจริงจัง แค่นั้นก็เพียงพอแล้วครับ ทีนี้มาว่า (บ่น) กันถึงเรื่องมาโครกันนิดนึงตามธรรมเนียม ในสมัยเกือบ 20 ปีที่แล้ว กล้องดิจิทัลกำลังเติบโตอย่างมากพร้อมกับนักถ่ายภาพหน้าใหม่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หลายคนมาเริ่มที่ดิจิทัลแล้วลุยเลย ไม่ค่อยได้สนใจทฤษฎีที่เกี่ยวข้องเท่าใดนัก เลยเป็นเหยื่อของการตลาดและความเข้าใจผิด ๆ เสียเยอะ ทั้งเรื่องสงครามพิกเซล เรื่องการละลายหลัง เรื่องความคม และอีกมากมาย มาโครเองก็เป็นหนึ่งในนั้น คำว่าเลนส์มาโครจริง ๆ แล้วไม่ได้แปลว่าการถ่ายได้ใกล้ (หลายคนช่วงนั้น โดยเฉพาะสงครามกล้องคอมแพค ไปวัดกันที่โฟกัสได้ใกล้ที่สุดที่เซนติเมตร ซึ่งไม่ถูกต้อง) เลนส์มาโครจริงไม่จริงต้องดูกันที่อัตราขยาย คือ ขนาดของภาพบนเซนเซอร์ต่อขนาดของภาพจริง ต้องได้ 1:1 ขึ้นไปเท่านั้น เลนส์หลายตัวหลอกขายมาโครปลอม ๆ ทำอัตราขยายได้ 1:2 ก็แปะป้ายมาโครกันโครม ๆ แล้วครับ ซึ่งสร้างความเข้าใจผิดให้นักถ่ายภาพมือใหม่ และความอ่อนแอทางวิชาการถ่ายภาพกันไปสักพักใหญ่เลยทีเดียว
มาว่ากันว่าทำไมเลนส์มาโครถึงเฉพาะทาง ทำไมเอามาถ่ายอย่างอื่นไม่ได้หรือ คำตอบคือเอามาถ่ายได้ครับ แต่ถ่ายยาก เลนส์มาโครส่วนมากเป็นเลนส์ที่ให้อัตราแยกขยายและความคมสูงมาก ๆ ครับ อันน้ีเป็นสิ่งที่ดี แต่หลายคนที่รีวิวเลนส์มาโครมักจะใช้คำว่าคมเกินไปรายละเอียดรอยยับย่นที่ไม่ต้องการมันออกมาหมด อีกสายหนึ่งก็จะว่าเอาคมไว้ก่อนแล้วมันไปแต่งให้ไม่คมได้ แต่ถ้าได้ภาพที่ไม่คมมาจะเอาไปทำให้คมมันไม่ได้นะเออ ก็ปล่อยมันเถียงกันไปครับ เรามาดูเรื่องเลนส์กันต่อ ความลำบากเวลานำเลนส์มาโครมาใช้กับสถานการณ์ปกติคือเรื่องโฟกัสครับ เลนส์มาโครส่วนมากจะถูกตั้งให้มีการโฟกัสที่ละเอียดมาก ค่อย ๆ ขยับทีละนิด เพื่อให้ง่ายเวลาถ่ายวัตถุใกล้ ๆ ครับ พอเอามาถ่ายปกติปรากฏว่าโฟกัสมันต้องวิ่งรอบเยอะมาก ทำให้โฟกัสได้ช้า อืดอาดเป็นที่รำคาญใจครับ จะมือหมุนเองก็หมุนกันเป็นโต๊ะบอลเลยครับกว่าจะถึง นี่เป็นเรื่องลำบากที่อย่างไรก็ต้องเจอ ถ้ารักจะใช้เลนส์มาโคร เล่ากันมายาวตามสไตล์อาจารย์ ยังไม่เข้าเรื่อง Sigma 70mm f2.8 Macro เสียที
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
มาครับตัวที่สองในอนุกรม Sigma L mount มาให้ได้ลองกันหลังจากเปิดตัวไปนานแล้วแต่เงียบ ฮ่ะ ๆ หลายคนยังไม่ทราบเลยครับว่ามี L mount ด้วย เลนส์รุ่นนี้เปิดตัวกับ Sony E mount ก่อนครับ L mount มาออกทีหลังเลยเงียบ ๆ ไป แต่มันสำคัญนะครับเพราะในพันธมิตร L mount เพิ่งมีตัวนี้เป็นตัวแรกและตัวเดียว (กลางปี 2020) ที่เป็นเลนส์มาโครครับ หลายคนอาจจะเถียงว่าก็มี Panasonic Lumix S 24-105mm f4 Macro O.I.S. แล้วไงเล่า ก็เลนส์แบบนี้แหละครับที่ใช้ชื่อมาโครขายของ 2020 แล้วยังมีเลยครับ ฮ่ะ ๆ อ่านสเป็คมาอัตราขยายระบุที่ 0.5X ครับ!!! มันคือ 1:2 มันไม่ใช่เลนส์มาโคร (แท้) ที่อัตราขยาย 1:1 ครับ ส่วนไลก้าที่รักของเราไม่ต้องพูดถึงใกล้สุดที่ทำได้คือ 28-90mm อัตราขยายที่ 1:3.8 ที่เหลือก็ไปแกว่ง ๆ อยู่แถว 1:5 ไม่ต้องสนใจครับนี่ไม่ใช่จุดขายของเขา มาครับชาว Sigma ส่งเสียงเฮกับ L mount Macro 1:1 ของเรากันครับ เดี๋ยวจะบ่นจะเล่าให้ฟังกันเสียทีละ
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART สเป็ครายละเอียดไปหาอ่านที่อื่นเอาเองนะครับ ไม่ไดัรับเงินมาโฆษณา ผมมาลองใช้มาเล่าให้ฟังด้วยประสบการณ์ตรงกันดีกว่าครับ แรกพบสบตา เธอตัวใหญ่กว่าที่คิดเหมือนกันนะครับ ตอนดูในรีวิวเหมือนจะเล็ก แต่ผมไม่เล็กนะครับ แค่ไม่อ้วน มีความยาวพอเกะกะ ยิ่งใส่ฮูดเข้าไปก็ยิ่งรู้สึกยาว ฮูดที่แถมให้มาก็เป็นพลาสติกธรรมดาครับ (ตัว 45mm f2.8 ยังดีเสียกว่า เป็นอลูมิเนียมทั้งชิ้น) ฮูดสามารถหลุดจากล็อกได้ไม่ยากนักการหมุนประกอบเข้าไปก็แน่นหนาแบบปกติธรรมดา ไม่ได้ร้องว้าว เรื่องดีไซน์ของฮูดจะว่าดีก็ดีนะครับ เพราะฮูดที่ยื่นออกมาค่อนข้างยาว มันจะยาวได้พอดีกับเลนส์ด้านในที่ยื่นออกมาเวลาโฟกัสใกล้ครับ เลนส์ยื่นยาวออกมามากที่สุดเท่ากับความยาวของฮูดพอดี ใช้ได้อยู่ ถือว่าคิดมา ๆ หน้าเลนส์ตัวที่แค่ 49 มม.ครับ ต้องขอบคุณที่ทำมา f2.8 ไม่บ้าทำไวแสงกว่านี้ออกมา ไม่งั้นเลนส์คงตัวใหญ่และแพงมาก เลนส์ตัวนี้ถือว่าเป็นเลนส์ประหยัดราคาถูกในอนุกรม ART แล้วครับ ตัวอื่น ๆ แทบจับไม่ลง สี่หมื่น ห้าหมื่น (ถ้าลองได้กำเงินเท่านั้นไปร้านกล้องล่ะไม่มีวันได้ Sigma แน่นอนครับ ผมเอาไปลง Leica Summicron 2/50 ดีกว่า ฮ่ะ ๆ) พอเอาเลนส์มาโครตัวนี้มาใส่กับ fp ก็แปลก ๆ ดีเหมือนกันครับ ไม่ค่อยชินกับกล้องตัวเล็ก แขวนคอทีหน้าห้อย เหมือนแขวนมะเขือไว้ที่คอเลยครับ
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
เรื่องคุณภาพของภาพก็กล่าวได้คำเดียวว่าหายห่วงครับ คุณภาพของภาพดีมาก ๆ คมมาก ๆ และเหมือนเลนส์ตัวนี้จะถูกออกแบบมาเป็นอย่างดีสำหรับงานมาโครจริง ๆ เพราะทุกท่านคงทราบดีว่ายิ่งเราโฟกัสใกล้วัตถุเท่าใดระยะชัดยิ่งน้อยลงเท่านั้น (ชัดตื้นนั่นแหละครับ) ทีนี้พอถ่ายภาพระดับมาโคร f2.8 นี่ต้องเอาไว้เวลาฉุกเฉินจริง ๆ นั่นแหละครับเพราะระยะชัดมันจะบางมาก ๆ จนมีโอกาสได้ภาพต่ำลง การถ่ายภาพมาโครจึงมักมีการถ่ายภาพที่ f แคบ ๆ แล้วใช้ขาตั้งกัน แคบกันไปถึง f16 f22 กันเลยนะครับ ที่ว่าออกแบบมาดีคือ แม้ผมถ่ายที่ f แคบมาก ๆ เลนส์ตัวนี้ก็ไม่มีอาการ Diffraction ให้เห็นเลยครับ คิดเก่งจริง ๆ ส่วนสีสันก็หายห่วงเช่นกันครับ ทดลองใช้มาจนเริ่มชินกับความสดข้นของสีจาก Sigma ไปเสียแล้ว นอกจากนี้ยังไล่สีได้ดีเสียด้วย ไม่ใช่สีใดสีหนึ่งโดดเด่นเพียงสีเดียว เรื่องสีทำมาดีครับไม่อมเหลืองอมเขียว และไม่จงใจอมม่วงชมพู มาในแนวทางเดียวกับไลก้าครับ ที่ถ่ายได้สวยมันหมดทุกแนวไม่ต้องปรับตั้งอะไรมาก ยิ่งประกบกับเลนส์ค่ายเดียวกันด้วยแล้วล่ะก็ สบายใจได้ครับ
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
พูดถึงเรื่องการนำเลนส์มาโครมาถ่ายคนกันสักนิดนึง ดังที่หลายสำนักเคยได้รีวิวกันไปแล้ว เลนส์ตัวนี้เอาไปถ่ายอะไรก็ได้ครับ เลนส์มาโครยุคสมัยนี้มันโฟกัสที่ระยะอนันต์กันได้หมดแล้ว ใครจะเอาไปถ่ายอะไรก็แล้วแต่สะดวกกันครับ แต่อุปสรรคอย่างที่ว่าก็คือการโฟกัสที่ค่อนข้างช้าและมีอาการวืดวาดบ่อยมาก ๆ ถ้าหลุดจากระยะโฟกัสไปทีก็หาวรอได้เลยครับกว่าจะวนกลับมาอีกรอบ Sigma 70mm f2.8 Macro ตัวนี้จึงมีสวิตช์เลือกระยะในการโฟกัสของเลนส์มาให้ ซึ่งก็ช่วยทำให้ดีขึ้นนิดนึงครับ แต่บางครั้งเลนส์กับกล้องก็งงกันเองระหว่งการต่อระยะโฟกัสแต่ละช่วงกับสวิตช์ที่ผู้ถ่ายตั้งเอาไว้ครับ ภาพที่ได้คมตกใจตั้งแต่ f2.8 เลยครับ ไม่รู้จะบรรยายยังไงต้องไปลองเอาเองนะครับ โบเก้ที่ได้ตามภาพเลย ไม่ได้เป็นเลนส์ละลายหลังอลังการเหมือนพวกไวแสง แต่คุณภาพของโบเก้ก็เรียกได้ว่าถอดมาตามตำราครับ เปิดภาพมาไม่อายใคร (ไม่รับรวมสิ่งที่เรียกว่าคาแรกเตอร์นะครับ)
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
สรุปว่าเลนส์ตัวนี้คงไม่ได้มีอะไรมาก ใครถือ L mount อยู่แล้วอยากได้เลนส์มาโคร ตอนนี้ ตัวนี้ (ไม่นับการแปลงเม้าท์) ยังคงเป็นคำตอบเพียงหนึ่งเดียวครับ ราคาไม่แพงถ้าเทียบกับระบบ L mount ในภาพรวม ซื้อได้ขายยาก คุณภาพของภาพถือว่าดีครับ หายห่วงกับคุณภาพของเลนส์สมัยใหม่ เรื่องคาแรกเตอร์ไม่มีให้พูดถึงกันแบบเลนส์เก่า ๆ นะครับ มีเพียงเรื่องสีและคาแรกเตอร์ของภาพที่แตกต่างกันบ้าง ซึ่งก็แล้วแต่กล้องด้วย (มีใครสนใจบริจาค Leica SL ให้ผมทดลองบ้างไหมครับ จะได้ชกกันมันส์ไปอีกแบบ) ส่วนข้อจำกัดหนัก ๆ ของมันเลยก็คือความเป็นมาโครกับคุณภาพของ Auto focus ของมันเองนั่นแหละครับ ที่อยากให้คนที่ไม่คุ้นเคยกับเลนส์มาโครได้ไปทดลองหยิบใช้ดูกันก่อนที่จะตัดสินใจ ไม่ใช่ว่าอยากถ่ายสาว ถ่ายแบบ แล้วเห็นมาโครมันคมและถูกดีเลยหยิบไปยิง ใช้ไม่ชำนาญนี่นางแบบเหงือกแห้งนะครับ... สวัสดี
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART
Sigma fp + Sigma 70mm f2.8 DG Macro ART