"สวย หวาน สุดที่รักตลอดกาล"
*ทุกภาพ กดเข้าไปดูไฟล์ขนาด Original ได้เลยนะครับ
สวัสดีครับ ช่วง work from home กันตอนนี้เลยได้มีโอกาสหยิบเลนส์เก่า ๆ มาสลับกันเล่นบ้าง มีเลนส์ดีที่คิดถึงอีกมากมายเลยครับ ที่เคยใช้เคยรีวิวไว้ในเว็บเก่า ก็ว่าจะทยอยเอามาลงกันไว้ในนี้เหมือนกัน ไม่อย่างนั้นเว็บจะเงียบเหงามากเพราะอดอยากปากแห้งไม่ได้เล่นไลก้าตัวใหม่ ๆ มานานเหลือเกิน
ก่อนหน้าที่ผมจะมาแหวกว่ายอยู่ในข้าวของจุดแดง แน่นอนครับ ผมเชื่อว่าเราหลาย ๆ คนก็ต้องเคยผ่านวงการ “มือหมุน” เช่นเดียวกันมาก่อนเหมือนกัน สมัยนั้นผมเลือกเก็บเลนส์มือหมุนไม่กี่ตัวที่มีคาแรกเตอร์สวย ๆ ใช้แล้วถูกใจครับ ไม่ได้เงินถุงเงินถังซื้อสะสมทีละหลายสิบตัว มันใช้ไม่หมด ฮ่ะ ๆ สมัยนั้นผมชอบเก็บเม้าท์ M42 เพราะสามารถแปลงไปเข้าเม้าท์อื่น ๆ ได้ไม่ยาก เลนส์มีให้เลือกเยอะและราคาไม่แพง (บางตัวก็แพง) ครับ
Mamiya sekor 55mm f1.4 สมัยที่ใช้กับกล้อง Canon 5D MKII
แต่เลนส์ M42 จะมีสองตัวที่ผมใช้คู่มือคู่บุญกันมาเพราะคาแรกเตอร์มันตรงข้ามกันชัดเจนคือ Meyer Optik Goritz Primoplan 58/1.9 และตัวนี้ Mamiya sekor 55/1.4 ความเจ๋งสองตัวนี้มันอยู่ที่โบเก้ (Bokeh) ที่มันจะออกเป็นดอกเป็นดวงให้เห็นชัดและเยอะครับ โดยที่ไม่หมุนมากเละเทะจนใช้งานได้ยาก โดย Primoplan จะมีขอบสว่างอยู่ด้านในแบบเกล็ดปลาหันเข้าไปทางกลางภาพ ส่วน Mamiya จะมีขอบสว่างอยู่ด้านนอกแบบเกล็ดปลาหันออกไปทางขอบภาพ ส่วนภาพ Primoplan ออกฟ้า Mamiya ออกเหลือง เจ๋งทั้งคู่ครับ รักพี่เสียดายน้องก็ต้องเก็บเธอไว้ทั้งสองคน นอกจากนั้นเลนส์อื่น ๆ ก็วนไปครับ ซื้อ ๆ ขาย ๆ เข้า ๆ ออก ๆ ตู้ไปเรื่อย แต่สองตัวนี้อยู่นาน จนหลัง ๆ ราคา primoplan มันแพงมาก แล้วผมมาเล่นไลก้าก็ไม่ค่อยได้ใช้ เลยขายทิ้ง ๆ ไปเปลี่ยนเป็นเลนส์ M มาเล่น จึงเหลือแค่ Mamiya เก็บไว้ตัวเดียว (ภาพจาก Primoplan จะหามาลงให้ดูกันในภายหลังนะครับ)
Auto Mamiya sekor 55mm f1.4
หน้าเลนส์ 55mm
เลนส์ 7 ชิ้น 5 กลุ่ม
f1.4 - f16
ระยะโฟกัสใกล้สุด 0.50 m
ไดอะเฟรม 6 เบลด
น้ำหนัก 300 กรัม
เห็นชื่อว่า Auto Mamiya sekor ไม่ได้แปลว่าเป็นเลนส์ Auto focus นะครับ แต่ Auto ในที่นี้หมายถึง การปรับรูรับแสงให้หรี่ลงอัตโนมัติเฉพาะเวลาถ่ายภาพครับ เช่น สมมติเราตั้งค่าถ่ายภาพไว้ที่ f8 เวลาหมุนหาโฟกัสปกติเลนส์จะยังเปิดไว้ที่ f กว้างสุดเพื่อให้หาโฟกัสได้ง่าย ภาพสว่าง และชัดตื้นที่สุดเพื่อจะสามารถโฟกัสได้ตรง แต่จังหวะเวลาถ่าย เลนส์จะหรี่รูรับแสงลงมาที่ f8 ตามที่เราตั้งเฉพาะในจังหวะนั้นเพื่อให้ได้ภาพชัดลึกอย่างที่ต้องการ โดยที่ตัวเลนส์มีสวิตช์เลือกได้ครับว่าจะให้เป็นเป็น Auto หรือ Manual แต่ในสมัยใหม่นี้ เราเอามาใส่เม้าท์แปลงเข้ากับกล้องดิจิทัล ฟังก์ชันออโต้นี้ก็จะไม่ได้ใช้ครับ การวัดแสงก็เป็นลักษณะของ Stop down ไปตามปกติครับ
Mamiya sekor 55mm f1.4 + Fujifilm X-pro1 ภาพนี้น่าจะเป็นภาพสุดท้ายก่อนเลนส์ตกพื้น :3
เลนส์ Mamiya รุ่นนี้ผ่านมือผมมาสองตัวครับ ตัวแรกบิดได้จาก ebay มาถูก ๆ สองพันกว่าบาท ใช้แล้วชอบอกชอบใจก็พาไปเที่ยวอยู่เรื่อย จนไปถึงอังกฤษ มันคงชอบอยู่แถบนั้นเลยกระโดดลงไปจูบพื้นสักทีนึง กลับมาเลยต้องหาตัวใหม่มาทดแทน ก็ได้มาจาก @jeff meechai นี่ล่ะครับ ท่านเก็บเอาไว้สภาพใหม่สวยเลยตัวนึง ส่งตรงมาให้จากซู้หราด เลยได้มีเลนส์โปรดเอาไว้ใช้อีกครั้ง แต่หลังจากนั้นมันก็นอนตู้ยาวครับ เพราะมีสปอนเซอร์ย้ายค่ายไป Nikon มันแปลงใส่ด้วยกันไม่ได้ระยะ register มันยาวไป หลังจานั้นผมก็หันไปเล่น RF มาตลอด จน Mamiya ได้มาออกฤทธิ์เดชอีกรอบตอนใช้ Leica M10 ครับ แต่ไม่นานนักก็กลับไปนอนตู้อีก
Mamiya sekor 55mm f1.4 + Sony A7
Mamiya sekor 55mm f1.4 กับ Leica M (typ240)
ช่วงนี้ได้ Sigma fp มาลองเล่น เลยปลุกผีขึ้นมาอีกรอบ เห็นควรว่าน่าจะเอามาเล่าให้เพื่อนพี่น้องฟังกันสักหน่อย เลนส์ตัวนี้มันถูกใจผมเพราะมันสร้างคาแรกเตอร์ได้หลากหลาย เช่นเดียวกับที่ชอบเลนส์ไลก้าหลาย ๆ ตัวก็เพราะตรงนี้ เมื่อถ่ายภาพแล้วเปิก f กว้างสุดภาพมันยังมีความคมนะครับ แต่จะออกฟุ้ง และแสงจะสว่างกลางขอบมืดชัดเจนหน่อย บวกกับคาแรกเตอร์ของเลนส์ให้โทนอุ่น ถ่ายคนจะสวยดีครับ ยิ่งตอนนี้เอามาติดกับ Sigma fp ผมว่ามันเกลี่ยกันพอดีระหว่างคาแรกเตอร์ของเลนส์และกล้อง ความคมดูเหมือนจะมีมากขึ้นจากเซนเซอร์สมัยใหม่ที่ให้ความเคลียร์ คม และไมโครคอนทราสต์ดี ภาพมันเลยมาอีกแบบ เหมือนเป็นการพัฒนาขึ้นมาอีกเวอร์ชัน อย่างไรก็ตามเวลาถ่ายที่ f กว้างสุดคุณภาพของขอบภาพจะลดลงอย่างรวดเร็ว หากหวังผลควรจัดองค์ประกอบให้จุดเด่นอยู่กลางภาพนิดนึง
Sigma fp + Mammiga sekor 55mm f1.4 ที่ 1.4
Sigma fp + Mammiga sekor 55mm f1.4 ที่ 1.4
ยิ่งใส่กับอแดปเตอร์ที่มี Close focus นี่ คาแรกเตอร์เปลี่ยนอีกครับ เพราะมันจะละลายหลังมากขึ้นตามระยะโฟกัสที่ขยับเข้าไปใกล้ จะสังเกตเห็นว่าวงของโบเก้จะใหญ่และจางลงจนเนียนละมุนไป ไม่เห็นเกล็ดปลาอันเป็นเอกลักษณ์หลงเหลืออยู่ ก็ถือว่าเป็นการให้คาแรกเตอร์ไปอีกแบบครับ ถ่ายสนุกดี
Sigma fp + Mammiga sekor 55mm f1.4 ที่ 1.4 + Close focus adapter
Sigma fp + Mammiga sekor 55mm f1.4 ที่ 1.4 + Close focus adapter
-----------------------------------------------------------
Sigma fp + Mammiga sekor 55mm f1.4 ที่ f1.4 vs f2
พอหมุนมาที่ f2 หมดห่วงครับ คาแรกเตอร์ภาพกลับไปเป็นอีกแบบหนึ่ง การเกลี่ยแสงทำได้สม่ำเสมออย่างที่ควรจะเป็น ภาพคมมาก ยิ่งเมื่อเทียบว่าเป็นเลนส์เก่า น่าจะผลิตมาราว ๆ ปี ค.ศ.1968 อายุอานามตอนนี้ก็มากกว่า 50 ปีแล้วครับ น่าตื่นเต้นจริง ๆ ที่ได้เห็นข้าวของอายุกว่าครึ่งศตวรรษ ยังสามารถใช้งานได้ดี และให้คุณภาพของภาพที่ดีมากอยู่ ความคมแบบสมบูรณ์เลยผมให้ตั้งแต่ f4 ขึ้นไป ส่วนขอบมืดผมให้หมดจดเลย ภายใสเคลียร์ที่ f5.6 ขึ้นไปครับ
ไล่ไปเลยครับ จากซ้ายไปขวา Sigma fp + Mammiga sekor 55mm f1.4 ที่ 1.4 / 2 / 2.8 / 4 / 5.6 / 8 / 11 / 16
สรุปเลยก็คือว่าถ้าเลนส์ไลก้าที่รักที่สุดผมยกให้ Leica Summarit 35mm f2.5 แต่ในบรรดาเลนส์ทั้งโลกที่รักที่สุดคือตัวนี้ครับ Mamiya sekor 55mm f1.4 นี่คือความชอบส่วนบุคคล ความงามก็เป็นเรื่องส่วนบุคคลตราบใดที่เราไม่ได้เอาผลงานนั้นไปแสดงต่อสาธารณะแล้วคิดว่าคนอื่นจะต้องชมว่าสวย เลือกเนื้อคู่ให้เหมาะกับตัวเองครับ ถ้าเลือกไม่ได้ผมเลือกให้ ตัวนี้ซื้อเลยครับ ฮ่ะ ๆ ๆ ราคามันคงที่แบบนี้มาแสนนานละ ไม่ชอบก็ขายครับ ไม่มีอะไรเสียหาย สวัสดี...
ภาพชุดล่างนี้จาก Sigma fp + Mamiya sekor 55mm f1.4 ครับ
ปล. ผมรักแฟลร์ของเลนส์ตัวนี้มาก ๆ ครับ ^_^