โคลงบทนี้แต่งเอาไว้ตอนมีโอกาสได้ทำ Workshop ร่วมกับมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว (NUOL) แล้วตอนเย็นก่อนวันกลับได้มีโอกาสไปเดินทอดน่องริมฝั่งโขง บรรยากาศ แสง มันมาครับ โคลงมาเลย บทนี้เป็นโคลงกระทู้นะครับ ต้องอ่านคำหน้าของทุกบาทก่อน
"จำจากเวียงจันทน์" จำจรจากกลิ่นเจ้า จำปา จากถิ่นดวงมาลา ล้านช้าง เวียงริมฝั่งโขงคาม คล้ายชื่อ พฤกษ์ไพร จันทน์กลิ่นยังแรมร้าง บ่ได้ พบเจอ
จำปาในที่นี้คือจำปาลาว หรือต้นลั่นทมซึ่งเป็นต้นไม้ประจำชาติลาวนั่นเองครับ ที่โน่นเขาเรียกจำปา
แปลกดีที่ไปเวียงจันทน์ ไม่ได้เห็นต้นจันทน์เลย เห็นแต่ลั่นทม
