"เลนส์ดีที่คิดถึง"
เรื่องราวสัปดาห์นี้ คงเป็นเรื่องย้อนอดีตนิดหน่อยครับ ถึงเลนส์ช่วง 35 ที่ผมชื่นชอบที่สุด รักที่สุด อยู่ด้วยกันมานานที่สุด แต่สุดท้ายด้วยความที่อยากเล่นเลนส์ตัวอื่น ๆ บ้าง ก็เลยขายไป วน ๆ ไปครับ ทุกวันนี้ยังตั้งใจกับตัวเองเลยว่า ถ้าฤกษ์งามยามดีมีเงินซะหน่อยจะไปซื้อหามาเก็บกอดไว้และจะไม่ปล่อยให้พรากจากกันไปไหนอีกแล้ว
เลนส์ดีโลก "ห้าม" ลืมนะครับ Leica Summarit 2.5/35 ตัวนี้ผมได้มาตั้งแต่ยังไม่มีกล้องไลก้าสักตัว เอามาลองใส่กับ Fujifilm X-pro1 บ้าง Sony a7 บ้าง เล่นไปเรื่อย ๆ แต่ตอนนั้นสายตาก็มองไปข้างหน้าแล้วว่าวันนึงจะมีกล้องไลก้าเป็นของตัวเอง ^_^ เรียกว่าเป็นเลนส์ที่กัดก้อนเกลือกินมาด้วยกัน แต่พอเจ้าของได้ดี ประกบกับ M8 - M(typ 240) - M edition 60 แล้วกลับขายทิ้งอย่างเลือดเย็นไปซะเฉย ๆ ป่านนี้จะไปนอนหนาวอยู่ตู้บ้านใครแล้วก็ไม่รู้
Summarit 2.5/35 ใส่กับ Fujifilm X-pro1 ภาพมันดูเจ๊ง ๆ ยังไงก็ไม่รู้ กลายเป็นคาแรกเตอร์ฟูจิกลืนไปซะหมด
Summarit 2.5/35 ใส่กับ Sony A7 ถือว่าใช้ได้ ใกล้เคียงไลก้าครับ ความป๊อบ ความเด้ง มันมา
เลนส์ตัวนี้ทำตลาดอยู่ในช่วงปี 2007 - 2014 ครับ มีอายุอานามในตลาดเพียงแค่ 7 ปีเอง (ถือว่าน้อยครับ) ก่อนถูกแทนที่ด้วย Summarit 2.4/35 ASPH. แต่ถ้านับย้อนไปแล้ว เจ้า Summarit 2.5/35 นี้ ดูตามช่วงและค่ารูรับแสงแล้วมันน่าจะออกมาแทนตัว Summaron 2.8/35 ซึ่งแบบ เห้ย! ช่วงเวลาห่างกัน 50 ปี เห้ย! ซึ่ง Summaron 2.8/35 ก็เป็นอีกตัวหนึ่งที่น่าเอามาลองเล่นครับ (ปัจจุบันราคาก็ขึ้นเอา ๆ อีกแล้ว -_-" ผมรู้นะ ว่าหลายคนหนีราคาจาก Summicron 2/35 V.1 8 Elements ที่สภาพดี ๆ ทะลุหลักแสนไปแล้ว มาซบอก Summaron 2.8/35 แทน) เป็นอีกตัวนึงที่ถ้าผมมีโอกาสจะหามาเก็บไว้ แต่ตอนนี้มีเพื่อนซื้อไปซะแล้ว ฤกษ์ดี ๆ จะหยิบยืมมารีวิวให้ชมกันครับ
ภาพจาก Summarit 2.5/35 กับ Leica M แยกกันได้ไหมครับ ภาพไหนจาก M8 ภาพไหนจาก M(typ 240)
สูตรเลนส์ 6 ชิ้น 4 กลุ่ม เหมือนกัน แต่ Summarit ตัวนี้ไม่ได้เป็น Double gauss แล้วครับ เลนส์ชิ้นหน้าเป็นเลนส์เว้าแต่ชิ้นหลังเป็นเลนส์นูน บางกระแสระบุว่า จริง ๆ เลนส์ในรุ่นนี้มี Aspherical surface ด้วยนะเออ แต่เขาไม่ได้เอามาโฆษณา (นึกในใจ มีของดีแล้วไม่โฆษณา มันเป็นไปได้เหรอ (วะ) 55) ก็ไม่รู้ครับ ดูตาม spec ของตา Erwin Puts แล้วไม่ได้มีบอกอะไร ของไลก้าเองก็ไม่ได้มีบอกอะไร ปล่อยมันไว้ให้เป็นความลับของจักรวาลก็แล้วกันเนอะ (ถ้าใครใจดีออกค่าตั๋วไปเยอรมันให้ ผมจะไปถามมาฝากนะครับ)
ระยะโฟกัสใกล้สุด 0.8 m ขนาดฟิลเตอร์ E39 น้ำหนักเลนส์ 220g ถือว่า Compact และเบาใช้ได้ทีเดียวครับ
ความห่วย ๆ ของตัวนี้ (อาจเป็นเฉพาะตัวที่ผมมีนะครับ ตัวอื่นอาจดีก็ได้ ผมไม่เคยลอง) ตัวที่ผมเคยมี ฮูดเหล็กของตัวนี้ (ต้องซื้อแยกนะเออ แพงด้วย) มันเป็นแบบหมุนเกลียวแบบเลนส์รุ่นใหม่ ๆ ของไลก้าครับ แต่ ๆ ๆ ๆ ๆ มันหมุนเข้าไม่แน่นนนนน 555 ถ่าย ๆ ไปเพลิน ๆ มือปัดไปโดนเบี้ยวเฉย ถ้าเทียบกับ Summilux 1.4/35 ASPH. FLE ตัวที่มีอยู่นี่ ล๊อคอยู่ด้วยแรงเสียดทาน แน่นปึ๊ก สบายใจกว่ามากครับ
คุณภาพของภาพ : ถึงแม้ว่าจะเป็นเลนส์ราคาถูก (เหรอ) ของไลก้า แต่คุณภาพไม่ด้อยตามราคานะครับ คาแรกเตอร์ของภาพตัวนี้น่าสนใจไม่น้อย หลายคนพูดว่ามันเป็นคาแรกเตอร์ที่ให้ภาพเก่ากับใหม่ผสมกัน ซึ่งผมก็ดูออกมั่งไม่ออกมั่งนะครับ แต่เท่าที่ทราบคือ ภาพที่ถ่ายด้วยเลนส์ตัวนี้มันป๊อบมากครับ (3D pop) ภาพมันดูเหมือนเป็นสามมิติ ราวกับจะเด้งออกมาให้ดอมดมกันเลยทีเดียว ซึ่งเป็นคาแรกเตอร์ที่หลาย ๆ คนใฝ่หาจากกล้องและเลนส์ยี่ห้อนี้นะครับ (จากการพยายามดูภาพและคุยกับผู้รู้หลาย ๆ ท่าน มันก็คลับคล้ายคับคลาว่าความป๊อบของภาพนั้นมันมาจาก Micro Contrast ของเลนส์ครับ ลองดูภาพจากเลนส์นาโนของ Nikon หรือภาพจากกล้อง Sigma ครับ เคยเห็นภาพจากพวก DP เด้งกันเป็นไพ่ป๊อกเลยครับ) จากที่ใช้มาผมยืนยันเองครับว่าภาพจาก Summarit 2.5/35 มีความเป็น 3D pop ได้ง่ายกว่า Summicron 2/35 ASPH. ครับ ไม่ใช่ว่ายิ่ง f กว้างยิ่งป๊อบนะเออ มันคนละเรื่องกับ Depth of Field ครับ อีกส่วนที่เป็นข้อด้อยเชิงเทคนิคแต่กลับส่งเสริมคาแรกเตอร์ของภาพทั้งที่โดยตั้งใจหรือไม่ก็แล้วแต่ คือ ขอบภาพตัวนี้ไม่ค่อยคมครับ (เฉพาะที่ขอบ ๆ จริง ๆ ผู้ถ่ายยังสามารถจัดองค์ประกอบได้อย่างอิสระ ไม่เหมือน Summilux 1.4/35 pre-ASPH. นะครับที่ Wide Open ชัดแต่ตรงกลาง) พอขอบไม่ค่อยคมมันเลยเน้นตัวแบบให้เด้งดีครับ ตี Foreground และ Background นวล ๆ ได้อารมณ์แบบถ้าไม่สังเกตจะไม่ทราบเลย
ตัวนี้อาจอยู่นอกกระแส แต่บอกแล้วว่าเป็นเลนส์สุดเลิฟอมตะนิรันดร์กาลของผมตอนนี้ครับ ราคามือสองตอนนี้ถือว่าเฟรนด์ลี่มาก ใครใคร่เก็บ เก็บไว้ก่อนเลยครับ เลิกผลิตแล้ว เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือนนะจ๊ะ ๆ
ตบท้ายด้วย Gallery เล็ก ๆ จาก Summarit 2.5/35 แปะกับ Sony A7 (ตัวแรก) แล้วแต่งเล่นแบบไม่สนใจฟ้าดิน :3
